Ήταν
21 Ιανουαρίου του 1976, όταν 200 τυχεροί επιβάτες σε Λονδίνο και Παρίσι
επιβιβάστηκαν στα δυο νέα τότε υπερηχητικά αεροσκάφη τύπου Κονκόρντ για να
ταξιδέψουν από το Λονδίνο στο Μπαχρέιν και από το Παρίσι στο Ρίο ντε Τζανέιρο,
αντίστοιχα.
Έπειτα από 27 χρόνια στην ενεργό δράση, το Κονκόρντ—«το μοναδικό υπερηχητικό
επιβατικό αεροπλάνο στον κόσμο»—αποσύρθηκε. Επικαλούμενη τις αυξανόμενες
δαπάνες και τη μείωση των επιβατών του, η Μπρίτις Έργουεϊς απέσυρε από την
κυκλοφορία τον Οκτώβριο του 2003 το τελευταίο αεροπλάνο από το στόλο των εφτά
Κονκόρντ που διέθετε. Πέντε μήνες νωρίτερα, η Ερ Φρανς, η μοναδική άλλη εταιρία
που χρησιμοποιούσε τον ίδιο τύπο αεροπλάνου με τα χαρακτηριστικά φτερά σχήματος
δέλτα, είχε διακόψει τις πτήσεις των πέντε αεροσκαφών της.
Με
αυτόν τον τρόπο έκλεισε ένα κεφάλαιο στην ιστορία της αεροπορίας το οποίο είχε
ανοίξει το 1962, όταν Βρετανοί και Γάλλοι μηχανικοί ένωσαν τις δυνάμεις τους
για να κατασκευάσουν ένα υπερηχητικό αεροσκάφος μεγάλων αποστάσεων. Τα
πρωτότυπα έκαναν τις παρθενικές τους πτήσεις το 1969, ενώ οι εμπορικές
υπερηχητικές συγκοινωνίες έγιναν πραγματικότητα τον Ιανουάριο του 1976 με
πτήσεις προς το Μπαχρέιν και το Ρίο ντε Τζανέιρο.
Μπορεί το Κονκόρντ να
αποτέλεσε τεχνολογική επιτυχία αλλά από εμπορική άποψη απέτυχε παταγωδώς. Δεν
μπόρεσε να ξεπεράσει τις πετρελαϊκές κρίσεις της δεκαετίας του 1970,
εφόσον το αεροπλάνο καταναλώνει πάνω από 25.600 λίτρα καυσίμου την
ώρα—τριπλάσια αναλογία κατανάλωσης ανά επιβάτη από αυτήν ενός συνηθισμένου
αεροσκάφους. Είχε επίσης το μειονέκτημα ότι μπορούσε να καλύψει μόνο 4.300
μίλια και να μεταφέρει λίγους επιβάτες—μόλις 100. Επομένως, δεν ήταν
προσοδοφόρο για τις αεροπορικές εταιρίες. Ένα άλλο εμπόδιο στην ανάπτυξη του
Κονκόρντ ήταν η εναντίωση που ξέσπασε εξαρχής στις Ηνωμένες Πολιτείες για τη
χρήση του, υποτίθεται λόγω ενδοιασμών για το θόρυβο που προκαλούσε.
Οι τιμές ήταν άλλο ένα
πρόβλημα. Τα εισιτήρια κόστιζαν χιλιάδες δολάρια. Συγκριτικά λοιπόν, λίγοι
επιβάτες είχαν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν με το Κονκόρντ. Με το
υπερπολυτελές μενού που περιλάμβανε σαμπάνια, φουαγκρά και χαβιάρι, το Κονκόρντ
«ήταν η καλύτερη ταξιδιωτική εμπειρία που θα μπορούσε να έχει κανείς», ανέφερε
ένας επιχειρηματίας. «Σου παρείχε την ύψιστη πολυτέλεια, δηλαδή το χρόνο. Δεν
πρόσφερε την πιο άνετη πτήση. Πρόσφερε, όμως, το πιο υπέροχο αίσθημα».
